انشا با موضوع آدم های بازیگر

انشا درباره آدم های بازیگر

تحقیق مدرسه در مورد آدم های بازیگر

مقدمه: قلم را بردار و یک ورق بنویس.. بنویس از تمام چیزی هایی که خوشحالت کردند و شاید چیزهایی که دلت را شکستند! از تمام آدم هایی که گاه خوب و گاهی بد بودند. به خدا که من هیچوقت به این آدم ها عادت نمی کنم.. بلاتکلیف مانده ام.. به راستی آدم اند یا بازیگر؟نشا آدمهای بازیگر

تنه انشا: کمی که فکر می کنی، می فهمی این دنیا چیزی جز یک شوخی یا یک فیلم ترسناک نیست؛ یقینا این آدم ها مثل فیلم های ترسناک فقط قواره زندگیمان را به هم می ریزند؛ شاید هم مثل فیلم های طنز دلیل شادی زندگیمان بشوند. در بازی زندگی مواظب دل هایمان باشیم! برخی عادت دارند دل بشکنند، اصلا انگار جزو وظایفشان است و برخی آدم هاهم آنقدر مشغله دارند که فکر نمی کنند چه می گویند و بی آنکه بدانند دلی را می شکنند! در واقع ما آدم های احمقی نبودیم؛ ساده بودیم و از روی سادگی به احمق ها اجازه دادیم که ما را بشکنند و در زندگیمان دخالت کنند.. باید حرف زد تا شکستگی ها به اشتباه جوش نخورند؛ اینجا در میان این آدم ها کسی حرف را از چشم ها نمی خواند، باید حرفت را بزنی.. آدم ها که نمی توانند همیشه قربانی دیالوگ های حفظ شده باشند که.. می شود؟ به این آدم هایی که “گاهی پشت به زین اند و گاهی زین به پشت” فقط حال خوبتان را نشان دهید؛ حال خراب را که آدم مفت به دست نیاورده است که به حراج بگذارد.. اگر هم می خواهید خودتان را خالی کنید چاهی، رودی، گلی، گیاهی چیزی پیدا کنید و دردهایتان را به پایش بریزید؛ یا یک ورق کاغذ هم برای تمام نگفته هایتان کافیست.. باورکنید تمام این بی جان ها از باجانی بنام آدم راز نگه دارتر اند؛ شاید رازی را به شخصی بگویی و تا عمر داری بشود دیالوگ ماندگار سینما! اما همیشه هم اینگونه نیست؛ گاهی یک بازیگر به دلت می نشیند و می شود یک اتفاق عجیب که حالت را خوب می کند.. جوری که تو به آن فیلم علاقه مند می شوی.. آخر هرچه نباشد آدم به یک نقش اول احتیاج دارد؛ حالا می خواهد آن نقش اصلی مادرت باشد یا دوستت.. اما فراموش نکنید که هیچ فردی از خودتان به شما نزدیک تر نیست؛ کافیست چند قدم با این آدم ها قدم بزنی، تازه می فهمی این آدم ها فقط از دور نزدیک اند؛ مانند تلویزیون که تصاویر آن قابل لمس هستند اما بازیگران صدها فرسخ از تو دور اند! از نظر من آدمی با انسان تفاوت دارد.. آدم ها اغلب افسرده ات می کنند، مانند یک تراژدی غلیظ! قبلا با خود می گفتم انسان و آدم یکی است اما این تفاوت را هنگامی فهمیدم که: با عجله از پیاده رو عبور میکردم.. تندتند قدم هایم را بر می داشتم! ناگهان به چیزی برخورد کردم؛ آدم بود! منتظر بودم طبق آن دیالوگ معروف فیلم ها بگوید: مگر کوری؟… دستش را به طرفم دراز کرد؛ بامن دست داد و لبخند زد《به گمانم انسان بود.. این لبخندها مخصوص انسان هاست؛ آدم ها فقط بخاطر نقشی که دارند و دستمزدی که قرار است از کارگردان بگیرند لبخند می زنند!

نتیجه گیری: در آخر بیایید سطح توقعتان را از آدم های اطرافتان بچسبانید کف زمین! کنار بیایید با خودتان که آدم ها همین اند، همیشه قرار نیست مطابق میل تو رفتار کنند؛ یک روز با تو می خندند و فردایش به زمین خوردن تو، بگردید و آنهایی را که کنارشان خود واقعیتان هستید پیدا کنید؛ آنهایی که مجبور نیستید کنارشان نقش بازی کنید که مبادا فردا روزی برایتان حرف دربیارند..!

نویسنده: سارا سلطانی دبیرستان عصمت شهرستان خور و بیابانک استان اصفهان

انشا مدرسه درباره ادم های بازیگر زندگی من

انشا ادم های بازیگر در زندگی

گردآوری توسط: مرجع انشا ensha.org

اخطار:

کپی برداری از مطالب “مرجع انشا” در سایت ها و وبلاگ ها ممنوع می باشد در صورت مشاهده مراتب به سایت ساماندهی و همچنین به DMCA Report از طریق گوگل گزارش داده خواهد شد. استفاده در مدارس و مکان های آموزشی هیچ مانعی ندارد.